vrijdag 27 mei 2016

Mäläskä - "Uncle Jim's Cidney Factory"

First of all, a moment of celebration: this is my 100th blog item!!!


Recently I did some improvisation sessions with guitar player Petter Janse.
In first instance it was the intention to try out another setup, and eventually work out new ideas for Free Arts Lab.
This actually led to three intensive improvisation sessions of 2,5 hours each.
On March 31st we did the third session, and after we listened back the recordings, we immediately agreed we should have an album release of the material.
A selection, because otherwise it wouldn't fit on a cd.
The last weeks we mixed the material, and to keep everything as spontaneous as it emerged, we decided to leave 90-95% unedited.

I would rather describe the result as a musical LSD-trip. A lot of space, ambient, soundscapes. But also sequencing, loops, hypnotising beats and whopping solos. All established during 100% unprepared spontaneuous improvisation.

Listen to excerpts here:



However, because the output is not really in the line of what we intended to represent with Free Arts Lab, we decided to call our project Mäläskä, which is named after a village in Finland.
Our soundtrack "Uncle Jim's Cidney Factory will be presented at Pletterij Debat- en Cultuurcentrum in Haarlem, on June 29th.
The story is about party people and drop outs at Saginaw Valley State College, Michigan.

Pre-order your cd now via www.desertedislandmusic.nl or support us during our upcoming gigs:

29-06-2016 - Mäläskä - "Uncle Jim's Cidney Factory" - Album presentation @ Pletterij, Haarlem (NL)
01-07-2016 - Mäläskä @ De Hommel, Vlaardingen (NL)
02-07-2016 - Mäläskä feat. Thomas Betzler @ Schwingungen Garten Party, Hamm (GER)


Last weekend Nausikäa de Blaauw photographed Petter and me in action in my studio. Here's an impression:


dinsdag 3 mei 2016

Jean Michel Jarre - Electronica 2 - The Heart of Noise

Intensively as the "Electronica 1" promotion campaign had been, as quickly it seemed that the gathered attention faded out. But within the last years this became an over-all trend within the music industry.
Most of the media attention appeared at the same time, within a significant period of three months around the release date.
But luckily, in time, on May 6th, the second chapter of Jean Michel Jarre's monster project - named "Electronica 2 - The Heart of Noise", is finally being released.

The current promotion campaign for the second leg seems to have a different approach than previous campaign. With the lack of specific promotion for the album release (with the exception of some loose announcements), it seems Jarre's management and record label rely on the success of "Electronica 1", cross-promotion by the collaborating artists, and the upcoming concert series, to trigger the promotion and sales of "Electronica 2". At least, so far.
Suddenly, two weeks in advance of the album release, promotional activities and appearances in the media are being continued again.

A single that hits the top of the charts for a couple of weeks might has been the only thing that wasn't included in the expected recognition for this project, commercially seen. And I am not really sure if a certain single with aimed hit potential is included into "Electronica 2 - The Heart of Noise". But who actually cares, artistically-wise? The project still remains huge and unequaled on this scale, and in fact most of the music is great.
And then there are the upcoming intensive series of concerts to look forward to, announced as "Electronica World Tour", where the concept also gets shape live on stage.

The webshop of Dutch record store Sounds in Venlo already exposes 30-seconds previews of each of the new album's tracks, on March 14th.

And here is the track by track, containing another 15 collaborations, as well as 3 solo tracks:

Erwan Castex (Rone).
1) The Heart of Noise - part 1 (featuring Rone) - 4'26

Before this collaboration I had never heard of Rone. Which might be slightly remarkable because he has achieved quite a lot since his musical debut in 2008.
The 35 years old Parisian Erwan Castex moved to Berlin in 2011 to gain new inspiration.
And right before Björk's "Stonemilker" in 2015, Rone released the first video clip in virtual reality, making him a pioneer in the field.
Jarre and Rone were brougth together through their connection with the French record label InFiné.

The second phase of the “Electronica”-project starts with heart beats, followed by a recognizable collage of vintage Jarre sounds. A Tambourine leads the lingering 3/4 measure, after which the main theme is being introduced.
This theme (of which Jarre recorded two solo interpretations) is divided over three tracks on this album. “The Heart of Noise – part 1” is the most dreamy variation of the three.

“The Heart of Noise – part 1” emerges flawless into “The Heart of Noise – part 2”.

2) The Heart of Noise - part 2 - 4'10
The melody line of "The Heart of Noise - part 1" is the same as in "The Heart of Noise - part 2". Although the tempo increases and a nice beat supplies this second part with the necessary energy, the dreamy character from previous track is maintained.

The on February 25th published track story for "The Heart of Noise" suggests that both “The Heart of Noise – part 1” and “part 2” were included into the collaboration of Jarre and Rone. However, the credits from the second part only mention Jarre's name.

So far the introduction for “Electronica 2”.

Neil Tennant & Chris Lowe
(Pet Shop Boys).
3) Brick England (featuring Pet Shop Boys) - 4'01

March 31 - one day before the official release of the Pet Shop Boys' new album "Super" - the premiere of the collaboration between Jean Michel Jarre, Neil Tennant and Chris Lowe was broadcast on BBC Radio 2.

While the first two tracks on this album clearly serve as introduction, the collaboration with the legendary British synth-pop formation, with "West End Girls", "It's A Sin" and "Go West" amongst their many hits, marks the real start of "Electronica 2". The mood is set!

A lo-fi 8 bits arpeggio can be heard throughout the entire track. The nice old-fashioned Pet Shop Boys-sound and catchy melody lines blend perfectly with Jarre’s typical lead solo sound and vocal samples from the “Chronologie” era.
PSB analyst Wayne Studer wrote an interesting article about the explanation of the lyrics.

“Brick England” is the first track that is leaked through an unofficial channel, two weeks in advance of the release.

Julia Holter.
4) These Creatures (featuring Julia Holter) - 3'40

Julia Shammas Holter lives in Los Angeles and with her 31 years she is the youngest artists to be heard on "Electronica 2".

After the introduction of the arpeggio, the processed layered vocals are working disorienting, by walking out of the rhythm of the track. This makes "These Creatures" interesting from the very first beginning.

Although there might not be happening that much within this track, the strength of it lies in its dreamy atmosphere. An atmosphere which sounds like a mix of the music of Allison Goldfrapp and Lana del Rey. Step by step the addition of a couple of more layers result into a warm sound. 

Primal Scream.
5) As One (featuring Primal Scream) - 3'58

Primal Scream's current formation consists of five members. Since their establishment in 1982 the formation changed regularly. Throughout the years the musical style of the band evolved from psychedelic to garage rock to dance music. This last style is exactly in the line of the track on this album.

The sample at the start of “As One” reminds of the first sample of Jarre’s masterpiece “Ethnicolor”. The rest of this track isn’t even any close to the epic track from 1984, but develops rather fast into an highly danceable track.

The collaboration with the Scottish indie-rock band sounds like a mix of “Chronologie 4” and “Hey Gagarin”. The high solo vocal reminds of the solo vocals featured in Pet Shop Boys' "Go West".
Around the 3 minutes mark an hip-hop rhythm is being introduced during the break. Hereafter the previous rhythm is being continued until the end.

If you subscribe for the www.jeanmicheljarre.com mailing list, you receive a preview from this track from April 22nd.

6)
JMJ & Gary Numan.
Here For You (featuring Gary Numan) - 3'59

From the first note of "Here For You" the unmistakable sound of Gary Numan can be heard. With a strong reference to his big hit "Cars", by means of synthesizer sounds, after which the unique vocal sound sets in. In one way or another not always in tune, but this makes Gary's vocal rather ingenious.

This track exposes a very clear balance between Numan's as Jarre's input. Which is not quite unexpected. If you followed both gentlemen's social media last year, it didn't get unnoticed that a close friendship was established.
And this is reflected very clear into the final result of their collaboration.

JMJ, Hans Zimmer
& Armin van Buuren.
7) Electrees (featuring Hans Zimmer) - 4'10

Hans Zimmer is an renowned Hollywood film music composer since the early 80s, where he worked a lot with synthesizers and electronics to establish music pieces and scores like "Rain Main".
Later on his scores became more bombastic and orchestral, and he wrote soundtracks for for example "The Dark Knight", "Gladiator", "Inception" and recent masterpiece "Interstellar".

The collaboration between Jarre and Zimmer, "Electrees", sounds electronic, but has an orchestral approach.
The intro contains a lot of typical Jarre sounds and effects. Pads and strings slowly increase the atmosphere, kettle drums are being introduced, and a female girls choir sets in. As the piece progresses, everything becomes more cinematic. You feel like you are in the middle of the Caribbean Sea, sailing towards the movie's subtitles. A wonderfully modest music piece which works towards a climax in a subtle way.

JMJ & Edward Snowden.
8) Exit (featuring Edward Snowden) - 6'19

Rumours were going that E.S. (how the collaborator was announced first) were probably the initials of whistleblower Edward Snowden. April 11th this was definitely confirmed, when the cover artwork for an exclusive Record Store Day 7 inch was revealed.
With the exception for his passion for electronic music, Snowden is in no other way directly connected to this musical genre (so wasn't Lang Lang on "Electronica 1").
And this must be the only collaboration that wasn't established in person. In the week before the single release - when the track was already recorded - Jarre got the only opportunity to meet Snowden in Moscow in secret.

With Jarre's outspoken support to arrange political asylum for Julian Assange, it is clear that there is also given a political statement with "Exit". Something which actually seems to fit perfectly into another concept of the "Electronica" project: today's social aspects and issues. And the fact that "big brother is watching us" all the time, is part of this.
(Political) statements within Jarre's music are not new.
One of the reasons that Jarre was the first Western musician who performed in post-Mao China, back in 1981, was the fact that his instrumental music was free of political statements. At least this is what people thought. Years later, Jarre added lyrics to his tracks, like "Revolutions", "Gloria, Lonely Boy", and also "Exit", to make statements.

The track itself is a enormous energetic techno track, which reminds me of the track "Metamorphoses", which Jarre performed during his concert in Avignon in 2001 (and a year later in Bourges) . Complemented with quotes about privacy by Edward Snowden.
The song ends with a clear actual message: "And if you don't stand up for, then who will?"

The accompanying video clip is put online on April 28th.

JMJ & Merrill Beth Nisker (Peaches).
9) What You Want (featuring Peaches) - 3'27

What You Want" is announced as first single from this project, on March 11. The entirely pink colored sensual video clip consists of 90 degrees flipped lips of the singer, reading/singing the accompanying displayed song text.
The 47 years old Merrill Beth Nisker is known for her provoking and to sex related songs. This is also applied on this track, which resulted into a kind of sensual atmosphere comparable with Madonna’s “Justify My Love”.

Whether you like the track or not, its strength is the minimal and simplistic approach, which makes it - just like most of the other tracks from the "Electronica" project - accessible for a large audience.


JMJ & Sebastian Tellier.
10) Gisele (featuring Sebastien Tellier) - 3'43

The 41 years old Frenchman Sébastien Tellier is a multi-talented DJ, singer and actor. In 2008 he represented France at the Eurovision Songfestival in Belgrade. Contentious, because it was the first French contribution in the English language.

The nice poppy rhythm and the synthesizer melody line (which reminds of “Living On Video” by Trans-X) are extended by energetic arpeggios, which results into a driven track.
The in first instance slightly distorted and with French accented sung vocals, emerge into auto-tuned vocals.

Alex Paterson & Thomas Fehlmann
(The Orb).
11) Switch on Leon (featuring The Orb) - 4'43

British psychedelic ambient techno dub group, The Orb (currently with members Alex Paterson and Thomas Fehlmann), were part of the birth of the ambient house wave in the early 90s.

It never became clear whether The Orb's "Toxygen" from 1997 was a rejected production for one of Jarre's remix projects, or if it concerned an ode to the Frenchman.

"Switch on Leon" points to a ground breaking period of electronic music history, and winks to Leon Theremin, inventor of the Theremin, as well as the "Switched on" classical music pieces interpreted by Wendy Carlos on the first analog synthesizers.

A spoken Russian text introduces the track. After the introduction of bells and a bass line, also English spoken quotes about the Theremin (but also the Moog synthesizer) are passing. This happens in a way which is so characteristic for The Orb. The track consists of fragments, which melt together perfectly. This causes "Switch on Leon" to be fascinating from beginning until the end.

The fact that this is an ode to the from origin Russian Leon Theremin, is being illustrated by the typical singing saw sound in the background, created with the first electronic music instrument, dating from 1919. And for a change, this almost antique device is not played by Jarre himself this time. Halfway a break beat sets in. At the end of the track the enchanted singing of the Theremin integrates into a sea of sounds. The bass part shows up once more, to finally dissolve into this same blend of sounds.

For me this is without doubt one of the most brilliant tracks on “Electronica 2”.

Moritz Friedrich (Siriusmo).
12) Circus (featuring Siriusmo) - 3'09

The Berlin-based Moritz Friedrich releases music since 2000, under his artist name Siriusmo, and made a large amount of remixes for for example Boys Noize, Gossip and Scissor Sisters. Besides he works as illustrator and graffiti artist.

A gated sequencer loop which sounds like a composition of Bach, marks the introduction of the track and works towards the melody line. The careful construction and happy melody in major key, causes “Circus” to be very infective (despite the fact that I prefer minor keys in music). During the first break there are to be heard vocoder sounds, like in “Calypso 3”. As soon as the theme is being reintroduced, more layers are being added, which results into a real interesting listening experience.

13)
Dieter Meier & Boris Blank (Yello).
Why This, Why That and Why? (featuring Yello) - 3'58

When Boris Blank and Carlos Perón formed Yello in the late 70s they realized that there was needed a singer. Dieter Meier joined the Swiss duo. Perón left the band in 1983 to focus on a solo career. Hereafter, Meier and Blank had big successes with "Oh Yeah" and "The Race". The band mainly makes use of Boris Blank's extensive sound library of over 100.000 sounds.

July 2015 Dieter Meier performed an acoustic version (guitar and vocal) of "Why This, Why That and Why?" during an interview at the Swiss BalconyTV. This seems to have been evolved into the version that can be heard on "Electronica 2".

During this slow track, one of the most brilliant voices of the pop music - that from Dieter Meier - recites a text about questions which are being asked during specific periods in life. In between the lyrics a synthesizer choir is to be heard. This track could have easily been a track from one of the more recent Yello albums.

Jeff Mills.
14) The Architect (featuring Jeff Mills) - 4'43

Techno DJ and producer Jeff Mills is born in  Detroid in 1963.
The core of his setup is a Roland TR-909.
The fact that he makes use of an average of 70 lp's an hour, shows that he puts as much as possible material and influences into his music. This is also exposed clearly in "The Architect". Besides his varied productions, he also performed with a 70 piece orchestra, in 2006.

First there are sounds which could come directly from an industrial working place. The tempo of the rhythm increases like an accelerating train. There can be imagined a construction of an architectonic creation.

Orchestral samples introduce the beat around the 2 minutes mark. The elements which are to be heard contain samples and sound effects, en result into an exciting journey. One of the finest and most interesting tracks on “Electronica 2”, which lasts too short in my opinion.
The only really disturbing thing is the high frequency that is to be heard in between 1:06 and 2:30.

Cyndi Lauper.
15) Swipe To The Right (featuring Cyndi Lauper) - 4'54

“Swipe To The Right” refers to the needed movement to select a candidate at dating apps like Tinder.
The track is constructed slightly like “Travelator – part 2” (with Pete Townshend) from “Electronica 1”, with the biggest difference that this track sounds like a real smashing club-hit.

The track - which really grows after a couple of times - is represented by the very recognizable and crackling vocal sound of the singer of “Girls Want To Have Fun” and “True Colors”. A vocoder (probably sung by Jarre) sings the title track various times during the chorus.
The end of the track is an instrumental intermezzo containing interesting chord changes. Here are to be heard various elements from the time of “Oxygene”: an analog drumcomputer, Eminent strings and familiar wind noise.

JMJ & Christophe.
16) Walking The Mile (featuring Christophe) - 4'52

When listening to the 30 seconds lo-fi fragments of "Electronica 2", this track immediately got my attention. A dark sound, lingering beat, and the recognizable high vocal sound of Christophe (whose real name is Daniel Bevilacqua).

In the 70s Jarre and Christophe already did a couple of productions together, of which "Les Mots Bleus" is perhaps most famous. It's awesome to hear that certain collaborations are still working today.

“Walking The Mile” sounds ominous and dark and could easily be a track by Massive Attack from the period of “Angel”. Christophe sets in with his recognizable high voice after a vintage sounding intro. Continued by strong melody-lines, as well as strange sounds in the background. At 1:13 a spaghetti-western guitar sets in, after which various guitar sounds and effects are to be heard within the breaks. The outro contains fragments harmonica, percussion, breaks and other sounds. Without any doubt one of my favorite tracks on this already very strong album.

17) Falling Down - 3'23
“Falling Down” starts with the intro that can be heard during the video trailer of “Electronica 2”. An analog sequence, extended with strings and a melody lead in the background. De vocal line is sung by a vocoder. This light track works towards the last track of “Electronica 2”.

18) The Heart of Noise (The Origin) - 2'39
This was the first track that was recorded for the “Electronica” project. In the end Jarre decided that this would be the best track to conclude the project.

The theme is exactly the same as on the first two tracks from this album. The biggest difference between “The Heart of Noise – part 2” and “The Heart of Noise (The Origin)” is the rhythm, which results into “part 2” being very danceable, and this last variation could be categorized as ‘chill-out’. In the end, all these three tracks are different mixes of the same material, and not necessarily different tracks. However, this is a well thought about closing track for the “Electronica” project.




And so we also close the second episode of the “Electronica” epos. Maybe in contradiction with my expectations, “Electronica 2 – The Heart of Noise” became quite another album than “Electronica 1 – The Time Machine”. In one way quite logical, according to the individual songs to be heard on both albums. But if we compare both albums, it feels that for the first part there was still being sought after the shape that is present more clear in the second part. And despite the widely varied collection of music pieces, everything on this album seems to lay slightly closer to each other than was the case on previous one. Which again is Jean Michel Jarre’s most important achievement for this project.

Another noticeable point is the musical additions by Jarre. The 30 different collaborations for this project could already be called a piece of musical history, exposing a wide spectrum of elements from the last century of the development of the electronic music.
The fact that Jarre also lets return various elements of his entire own works within the different tracks, even creates a better focus on the time lapse that is being bridged with this project. With this, Jarre adds more of his own identity to the whole than is being noticed in first instance.

Indeed we can discuss about the artists who are not included in this project, such as previously announced David Lynch, Mirwais, Trent Reznor and his rumoured 'replacement' DeadMaus, but also uncountable other artist that were optional for this project (included the impossible to achieve suggestions by fans). Jarre deliberately chose the current 30 collaborations for "Electronica". And I think this resulted into a very well-balanced and top of the bill collection of artist related to electronic music. Varying from legendary and well-known, to relatively unknown names, which couldn't have demonstrated much better the history and current status of electronic music.

It only remains a big question if the collaborations with Pete Townshend, "Travelator - part 1" and "Travelator - part 3" will ever see the light.

While Jean Michel Jarre fans from all over the world are preparing for the upcoming concerts, we are also silently dreaming of "Electronica 3". Which seems not to be quite unrealistic, because in the meanwhile the collaborations just keep going on: Jarre participated on Christophe's new album, and he is spotted in his studio with the no one less than Damon Albarn, for a new project of Gorillaz.



Special thanks to Sony Music Nederland.

Sources:
- Wikipedia;
- "Electronica 2" track stories: https://www.youtube.com/user/JeanMichelJarreVEVO

Photos and pictures:

- All used photos were taken from the social media of Jean Michel Jarre and the collaborators on "Elektronica 2 - The Heart of Noise", Google, and printscreens of the track story videos;
- Album and single artwork are copyrighted and property of Jean Michel Jarre en Sony Music.


The original Dutch version of this album review is written exclusively for www.jeanmicheljarre.nl.
Read it
here.

Read my review of "Electronica 1 - The Time Machine" here.

Jean Michel Jarre - Electronica 2 - The Heart of Noise

Intensief als de promotiecampagne van "Electronica 1" was, zo snel lijkt de verworven aandacht alweer verdwenen. In de laatste jaren is dit eigenlijk de algehele trend in de muziekindustrie.
De meeste media-aandacht verscheen tegelijkertijd in ongeveer drie significante maanden rondom de releasedatum.
Maar gelukkig is daar op tijd het tweede deel van Jean Michel Jarre's monsterproject - genaamd "Electronica 2 - The Heart of Noise", dat op 6 mei in de winkels ligt.

De promotiecampagne voor deze tweede fase heeft een andere benadering dan voorgaande campagne. Met het ontbreken van specifieke promotie voor de album-release (met uitzondering van enkele losse aankondigingen), lijkt het erop dat Jarre's management en platenmaatschappij vertrouwen op het succes van "Electronica 1", de kruiselingse promotie door de meewerkende artiesten en de komende concertreeks, om zo de promotie en verkopen van "Electronica 2" op gang te helpen. Althans, tot dusver.
Ineens, twee weken voor de album-release, worden de promotionele activiteiten weer opgepakt en verschijnt Jarre weer vaker in de media.

Een hitsingle die een aantal weken in de top van de hitlijsten staat, lijkt het enige dat niet inbegrepen is in de verwachte erkenning voor dit project, commercieel gezien. En ik ben er niet zeker van of een dergelijke single met de beoogde hitpotentie inbegrepen is in "Electronica 2 - The Heart of Noise". Maar wat doet dit ertoe, artistiek gezien? De omvang van het project is nog steeds immens en ongeëvenaard op deze schaal. Daarnaast is de muziek goed.
En dan hebben we nog de komende intensieve concertreeks om naar uit te kijken, aangekondigd als "Electronica World Tour", waar het concept ook live op het podium een vorm krijgt.

14 Maart zijn als eerste previews van 30 seconden van alle tracks van het nieuwe album te horen via de webshop van Sounds in Venlo.

Hier volgen de tracks, waarvan 15 samenwerkingen en 3 solotracks:

Erwan Castex (Rone).
1) The Heart of Noise - part 1 (featuring Rone) - 4'26

Voor deze samenwerking had ik nog nooit gehoord van Rone. Enigszins merkwaardig, aangezien hij al een hoop bereikt heeft sinds zijn muzikale debuut in 2008.
De 35-jarige Parijsenaar Erwan Castex verhuisde naar Berlijn in 2011 om nieuwe inspiratie op te doen.
En vóór Björk's "Stonemilker" in 2015, verscheen Rone's eerste videoclip in virtual reality, wat hem gelijk een pionier maakte.
Jarre en Rone zijn samengebracht door hun connectie met het Franse platenlabel InFiné.

De tweede fase van het “Electronica”-project wordt ingeleid door hartslagen, gevolgd door een herkenbare collage van vintage Jarre-geluiden. Een tamboerijn leidt een slepende driekwartsmaat, waarna het hoofdthema er in komt.
Het thema (waarvan Jarre twee solo-interpretaties opgenomen heeft) is verspreid over drie nummers op dit album. “The Heart of Noise – part 1” is de meest dromerige variant van de drie.

“The Heart of Noise – part 1” gaat naadloos over in “The Heart of Noise – part 2”.

2) The Heart of Noise - part 2 - 4'10
De melodielijn van "The Heart of Noise - part 1" is tevens de basis van "The Heart of Noise - part 2". Ondanks dat het tempo wordt opgevoerd en een lekkere beat dit tweede deel van de nodige energie voorziet, blijft het dromerige karakter van het voorgaande nummer behouden.

De op 25 januari gepubliceerde trackstory van "The Heart of Noise" doet suggereren dat zowel “The Heart of Noise - part 1” als “part 2” tot de samenwerking van Jarre en Rone horen. Bij de credits van het tweede deel staat alleen de naam van Jarre vermeld.

Tot dusver de inleiding van “Electronica 2”.

Neil Tennant & Chris Lowe
(Pet Shop Boys).
3) Brick England (featuring Pet Shop Boys) - 4'01

31 Maart - een dag voor de officiële release van het nieuwe Pet Shop Boys album, "Super" - is de première van de samenwerking tussen Jean Michel Jarre, Neil Tennant en Chris Lowe te horen op BBC Radio 2.

Waar de eerste 2 nummers van dit album overduidelijk als inleiding bedoeld zijn, markeert deze samenwerking met de legendarische Britse synthpop-formatie, bekend van "West End Girls", "It's A Sin" en "Go West" als enkele van hun vele hits, het echte begin van "Electronica 2". De toon is gezet.

Een lo-fi 8-bits arpeggio is het hele nummer door te horen. Het lekkere ouderwetse Pet Shop Boys-geluid en pakkende melodielijnen mengen uitstekend met Jarre’s typerende geluiden van de lead solo en vocoder uit de periode van “Chronologie”.
PSB-analyticus Wayne Studer schreef een interessant artikel met de uitleg van de songtekst.

“Brick England” is het eerste nummer dat via een niet-officieel kanaal uitlekt, twee weken voor de release.

Julia Holter.
4) These Creatures (featuring Julia Holter) - 3'40

Julia Shammas Holter woont in Los Angeles en is met haar 31 jaar de jongste artiest die te horen is op "Electronica 2".

Na het inzetten van de arpeggio zorgen de bewerkte gelaagde vocalen voor desoriëntatie door uit het ritme lopen. Dit maakt "These Creatures" vanaf het allereerste begin gelijk al interessant.

Ondanks dat er misschien niet heel veel gebeurt in deze track, ligt de kracht in de dromerige sfeer die wordt neergezet. Een sfeer die klinkt als een mix van de muziek van Allison Goldfrapp en Lana del Rey. Geleidelijk worden er meer lagen toegevoegd en krijgt het nummer een warme sound.

Primal Scream.
5) As One (featuring Primal Scream) - 3'58

De huidige formatie van Primal Scream bestaat uit vijf leden. Sinds de oprichting van de band in 1982 wisselde de bandbezetting regelmatig.
In de loop van de jaren ontwikkelde de muziekstijl van de band van psychedelisch tot garagerock tot dance. Deze laatste stijl ligt precies in de lijn van de track op dit album.


De sample aan het begin van “As One” doet denken aan de openings-sample van Jarre’s meesterwerk “Ethnicolor”. De rest van deze track komt in de verste verte niet in de buurt van de epische track uit 1984, maar ontwikkelt zich al snel tot een uitermate dansbaar nummer.

De samenwerking met de Schotse indie-rock band klinkt als een mix van “Chronologie 4” en “Hey Gagarin”. De hoge solo zangstem doet denken aan die in de Pet Shop Boys' "Go West".
Rond de 3 minuten komt er een hip-hop ritme als break, waarna het nummer in hetzelfde ritme als voor de break doorzet naar het einde.

Als je je inschrijft voor de mailinglist van www.jeanmicheljarre.com, ontvang je vanaf 22 april een preview van deze track.

JMJ & Gary Numan.
6) Here For You (featuring Gary Numan) - 3'59

Bij de eerste noot van "Here For You" is gelijk het onmiskenbare geluid van Gary Numan te horen. Sterk refererend naar zijn grote hit "Cars", door middel van de synthklanken, waarna het unieke stemgeluid inzet. Op een of andere manier nooit helemaal zuiver, maar dat maakt Gary's stem toch redelijk geniaal.

In deze track is een hele duidelijke balans te horen in de inbreng van zowel Numan als Jarre. En dit is niet geheel onverwacht. Als je vorig jaar een beetje de sociale media van beide heren in de gaten hebt gehouden, is het niet onopgemerkt gebleven dat er tussen de twee een hechte vriendschap is ontstaan. En dit is behoorlijk duidelijk te horen in het uiteindelijke resultaat van hun samenwerking.

JMJ, Hans Zimmer
& Armin van Buuren.
7) Electrees (featuring Hans Zimmer) - 4'10

Hans Zimmer is een befaamd componist van Hollywood filmmuziek sinds het begin van de jaren '80, waar hij veel synthesizers en elektronica gebruikte om zijn muziekstukken en soundtracks, zoals "Rain Main", op te nemen. In de laatste jaren werd de muziek van Zimmer bombastischer en orchestraler, en schreef hij soundtracks voor onder andere "Pirates of the Carribean", "Gladiator", "Inception" en het recente meesterwerk "Interstellar".

De samenwerking tussen Jarre en Zimmer, "Electrees", klinkt elektronisch, maar heeft een orkestrale benadering.
De intro bevat veel typische Jarre-geluiden en -effecten. Pads en strijkers verhogen geleidelijk de sfeer, pauken worden geïntroduceerd en een meisjeskoor zet in. Naarmate het stuk vordert wordt het steeds filmischer, en waan je je midden op de Caraïbische zee, varend richting de aftiteling van de film. Een fraai ingetogen muziekstuk dat subtiel toewerkt naar een climax.

JMJ & Edward Snowden.
8) Exit (featuring Edward Snowden) - 6'19

Speculaties deden de ronde dat E.S. (waarmee de samenwerkende 'artiest' in eerste instantie aangekondigd was) waarschijnlijk de initialen van klokkenluider Edward Snowden zouden zijn. Op 11 april wordt dit inderdaad bevestigd, met het verschijnen van het cover artwork voor de exclusieve Record Store Day 7 inch single. Met uitzondering van zijn passie voor elektronische muziek, is Snowden op geen enkele manier direct verbonden met dit muziekgenre (maar dat was Lang Lang ook niet, op "Electronica 1"). Daarnaast moet dit wel de enige samenwerking zijn die niet persoonlijk tot stand is gekomen. In de week voor de single-release - toen het nummer al lang en breed opgenomen was - kreeg Jarre de enige mogelijkheid om Snowden in het geheim te ontmoeten in Moskou.

Naast Jarre's uitgesproken steun tot verlenen van politiek asiel voor Julian Assange, is het duidelijk dat ook met "Exit" een duidelijk politiek statement wordt afgegeven. Iets wat eigenlijk perfect past in andere concept van het "Electronica"-project: hedendaagse sociale aspecten. En het feit dat iedereen constant in de gaten gehouden wordt is hier onderdeel van.
(Politieke) statements in Jarre's muziek zijn niet nieuw.
Een van de redenen dat Jarre de eerste westerse muzikant was die in China na het Mao-tijdperk optrad, in 1981, is het feit dat zijn instrumentale muziek geen politieke statements zou bevatten. Dit is in ieder geval wat men dacht.
Jaren later, met tracks als "Revolutions", "Gloria, Lonely Boy", en nu ook "Exit", heeft Jarre teksten aan zijn muziek toegevoegd om statements te maken.

De track zelf is een enorm energieke techno-track die me doet denken aan de track "Metamorphoses", welke Jarre uitvoerde tijdens zijn optredens in Avignon (2001) en Bourges (2002). Aangevuld met uitspraken door Edward Snowden over privacy.
Het nummer eindigt met de duidelijke actuele boodschap: "And if you don't stand up for, then who will?"

De bijbehorende videoclip verschijnt op internet op 28 april.

JMJ & Merrill Beth Nisker (Peaches).
9) What You Want (featuring Peaches) - 3'27

Op 11 maart wordt "What You Want" aangekondigd als eerste single van dit deel van het project. De volledig roze gekleurde sensuele videoclip is niet meer dan een 90 graden gekantelde mond van de zangeres die de meegeprojecteerde songteksten voordraagt/zingt.

De 47-jarige Merrill Beth Nisker staat bekend om haar provocerende en seks-gerelateerde songs. Ook dit nummer zet deze trend redelijk voort, en begeeft zich in de sensuele sfeer van Madonna’s “Justify My Love”.

Of je dit nummer nu iets vindt of niet, de kracht van de minimale en simplistische benadering zorgt ervoor dat "What You Want" - net als de meeste andere tracks van het "Electronica"-project - toegankelijk is voor een groot publiek.


JMJ & Sebastian Tellier.
10) Gisele (featuring Sebastien Tellier) - 3'43

De 41-jarige Fransman Sébastien Tellier is een multi-getalenteerde DJ, zanger en acteur. In 2008 representeerde hij Frankrijk tijdens het  Eurovisie Songfestival in Belgrado. Controversieel, omdat dit de eerste Franse inzending was in de Engelse taal.

Het lekkere poppy ritme en de door synthesizer gespeelde melodielijn (die doet denken aan “Living On Video” van Trans-X) worden aangevuld door energieke arpeggio’s, waardoor de vaart er lekker in zit.
De in het begin enigszins overstuurd klinkende en met Frans accent ingezongen zanglijnen gaan later over in vocalen met autotune.

Alex Paterson & Thomas Fehlmann
(The Orb).
11) Switch on Leon (featuring The Orb) - 4'43

De Britse psychedelische ambient techno-dubgroep, The Orb (op dit moment bestaande uit Alex Paterson en Thomas Fehlmann), stond in de jaren '90 aan het begin van de golf van ambient house.

Het is nooit duidelijk geweest of The Orb's "Toxygen" uit 1997 een afgekeurde productie was voor een van Jarre's remixprojecten, of dat het een ode was aan de Fransman.

"Switch on Leon" verwijst naar een baanbrekende periode in de elektronische muziekhistorie, en geeft een knipoog naar Leon Theremin, uitvinder van de Theremin, alsook de "Switched on" klassieke muziek-interpretaties door Wendy Carlos op de eerste analoge synthesizers.

Een gesproken tekst in het Russisch leidt het nummer in. Na het invallen van belletjes en een baslijn komen er ook Engels gesproken citaten langs die betrekking hebben op de Theremin (en onder andere ook de Moog synthesizer). Dit gebeurt op een manier die typerend is voor The Orb. Het nummer bestaat uit fragmenten, die perfect samensmelten, waardoor "Switch on Leon" van begin tot eind weet te boeien.

Dat dit een ode is aan het door de uit Rusland afkomstige Leon Theremin is, wordt extra geïllustreerd door het op de achtergrond klinkende typerende zingende zaaggeluid van het eerste elektronische muziekinstrument, daterend uit 1919. En voor de verandering wordt dit zo goed als antieke instrument eens een keer niet bespeeld door Jarre zelf.
Halverwege zet een breakbeat in. Aan het einde van het nummer gaat het betoverende gezang van de Theremin op in een zee van geluiden. De baspartij laat nog een keer van zich horen, om vervolgens in deze zelfde brei van geluiden op te lossen.
Naar mijn mening zonder twijfel een van de meest briljante tracks van “Electronica 2”.

Moritz Friedrich (Siriusmo).
12) Circus (featuring Siriusmo) - 3'09

De in Berlijn woonachtige Moritz Friedrich brengt sinds 2000 muziek uit onder zijn artiestennaam Siriusmo, en maakte sindsdien een groot aantal remixen voor onder andere Boys Noize, Gossip en Scissor Sisters. Hiernaast werkt hij als illustrator en graffiti-artiest.

Een gated sequencer-loop die klinkt als een compositie van Bach vormt de introductie van het nummer en werkt toe naar de melodielijn. De zorgvuldige opbouw en vrolijke majeur-melodie zorgen ervoor dat “Circus” erg aanstekelijk werkt (ondanks dat mijn voorkeur over het algemeen uitgaat naar mineurstemmingen in de muziek). Tijdens de eerste break zijn vocoder-geluiden als in “Calypso 3” te horen. Zodra het thema er weer inkomt, worden er steeds meer lagen toegevoegd, waardoor het een uiterst interessant nummer is.

Dieter Meier & Boris Blank (Yello).
13) Why This, Why That and Why? (featuring Yello) - 3'58

Wanneer Boris Blank en Carlos Perón Yello oprichten in de late jaren '70, realiseren ze dat ze een zanger nodig hebben. Dieter Meier sluit zich aan bij het Zwitserse duo.
Perón verlaat de band in 1983 om zich te richten op een solo-carrière. Hierna hebben Meier en Blank groot succes met "Oh Yeah" en "The Race". De band maakt voornamelijk gebruik van Boris Blank's extensieve geluidsbibliotheek van meer dan 100.000 geluiden.

Juli 2015 vertolkte Dieter Meier een akoestische versie (gitaar en zang) van "Why This, Why That and Why?" tijdens een interview op het Zwitserse BalconyTV. Uiteindelijk heeft dit geleid tot de versie die te horen is op "Electronica 2".

Een van de briljantste stemmen uit de popmuziek - die van Dieter Meier - draagt in dit rustige nummer een tekst voor waarin vragen gesteld worden tijdens verschillende levensperiodes. Tussen de teksten door klinkt er een synthesizer-koor. Dit zo een track kunnen zijn van een van de recentere Yello-albums.

Jeff Mills.
14) The Architect (featuring Jeff Mills) - 4'43

Techno DJ en producer Jeff Mills is geboren in Detroid in 1963.
De basis van zijn setup is een Roland TR-909. Het feit dat hij gebruik maakt van gemiddeld 70 lp's per uur, geeft aan dat hij zoveel mogelijk materiaal en invloeden verwerkt in zijn muziek. Dit is ook duidelijk terug te horen in "The Architect". Naast zijn uiteenlopende producties, trad hij in 2006 op met een 70-koppig orkest.

Eerst zijn er geluiden die rechtstreeks uit een industriële werkplaats lijken te komen. Het tempo van het ritme wordt opgevoerd als een trein die op gang komt. Je kunt hierbij de constructie van een architectonische creatie voorstellen.

Orkestrale samples leiden de beat in die rond de 2 minuten ingezet wordt. De elementen die te horen zijn bevatten samples en geluidseffecten, en zorgen voor een boeiende reis. Een van de lekkerste en meest interessante tracks van “Electronica 2” die naar mijn mening veel te kort duurt. Het enige irritante is een hele hoge frequentie die te horen is tussen 1:06 en 2:30.

Cyndi Lauper.
15) Swipe To The Right (featuring Cyndi Lauper) - 4'54

“Swipe To The Right” refereert naar de benodigde handeling voor het selecteren van een kandidaat bij dating-apps zoals Tinder.
Het nummer is een beetje opgebouwd als “Travelator – part 2” (met Pete Townshend) van “Electronica 1”, met het grote verschil dat dit nummer als een echte ‘smashing club-hit’ klinkt.

Het nummer - dat groeit met de luisterbeurt - wordt vertolkt door het zeer herkenbare hoge en krakende stemgeluid van de zangeres van “Girls Want To Have Fun” en “True Colors”. Een vocoder (waarschijnlijk ingezongen door Jarre) zingt de titeltrack diverse malen tijdens het refrein.
Het eind van het nummer is een instrumentaal intermezzo met interessante akkoordwisselingen. Hierin zijn diverse elementen uit de tijd van “Oxygene” te horen: een analoge drumcomputer, Eminent strings en een herkenbare wind.

JMJ & Christophe.
16) Walking The Mile (featuring Christophe) - 4'52

Bij het horen van het 30 seconden durende lo-fi fragmenten van "Electronica 2", sprong deze track er voor mij gelijk al uit. Een duistere sound, slepende beat, en het overduidelijk herkenbare hoge zanggeluid van Christophe (wiens echt naar Daniel Bevilacqua is).

In de jaren '70 heeft Jarre al enkele producties samen met Christophe gedaan, waarvan de bekendste waarschijnlijk wel "Let Mots Bleus" is. Het is dan ook te gek om te horen hoe vandaag de dag dergelijke samenwerkingen nog steeds werken.

“Walking The Mile” klinkt onheilspellend en duister en zou zo een nummer van Massive Attack kunnen zijn uit de periode van “Angel”. Christophe zet met zijn herkenbare hoge stemgeluid in na een vintage-klinkende intro. Hierna volgen erg sterke melodielijnen, met vreemde geluiden op de achtergrond. Vanaf 1:13 wordt er een spaghetti-western gitaar ingezet, waarna tijdens de onderbrekingen diverse andere gitaargeluiden en -effecten te horen zijn. De uittro bevat flarden mondharmonica, percussie, breaks en andere geluiden. Zonder meer een van mijn favoriete tracks van dit toch al sterkte album.

17) Falling Down - 3'23
“Falling Down” begint met de intro die tijdens de video-trailer van “Electronica 2” te horen is. Een analoge sequence, aangevuld door strings en een melodie-lead op de achtergrond. De zanglijn wordt gezongen door een vocoder. Deze luchtige track is de aanloop naar de laatste track van “Electronica 2”.

18) The Heart of Noise (The Origin) - 2'39
Dit was het eerste nummer dat opgenomen werd voor het "Electronica"-project. Jarre besloot uiteindelijk dat dit de beste track was om het project mee af te sluiten.
Het thema is hetzelfde als van de eerste twee tracks op dit album. Het grootste verschil tussen “The Heart of Noise - part 2” en “The Heart of Noise (The Origin)” is het ritme, waardoor “part 2” uiterst dansbaar is, en deze laatste variant in de categorie chill-out thuis hoort. Alle drie de tracks zijn uiteindelijk verschillende mixen van hetzelfde materiaal, en niet zozeer aparte tracks. Desondanks is het een goed uitgedachte afsluiter van het “Electronica”-project.



En zo komt een einde aan het tweede deel van de “Electronica”-epos. Misschien in tegenstelling tot mijn verwachtingen is “Electronica 2 – The Heart of Noise” een tamelijk ander album geworden dan “Electronica 1 – The Time Machine”. Aan de ene kant natuurlijk logisch, uitgaande van de individuele songs die op beide albums te horen zijn. Maar als we beide albums naast elkaar leggen, voelt het toch alsof er op het eerste deel toch nog een beetje gezocht werd naar de vorm die in deel 2 aanwezig is. En ondanks de wederom zeer gevariëerde verzameling van muziekstukken, lijkt alles op dit album nog net iets dichter bij elkaar te liggen dan op het vorige. Wat wederom Jean Michel Jarre’s meest belangrijke verdienste is voor dit project.

Wat nog meer opvalt zijn de muzikale toevoegingen door Jarre. De 30 verschillende samenwerkingen voor dit project zijn al een stuk muziekgeschiedenis op zichzelf te noemen. Het laat een ruim spectrum aan elementen horen uit de afgelopen eeuw dat de elektronische muziek zich heeft ontwikkeld. Het gegeven dat Jarre tevens diverse elementen uit zijn gehele eigen oeuvre laat terugkomen in de verschillende nummers, legt nog meer de nadruk op het tijdsverloop dat met dit project overbrugd wordt. Bovendien geeft Jarre hiermee meer eigen identiteit aan het geheel dan in eerste instantie opvalt.

Natuurlijk kunnen we eindeloos discussiëren over de artiesten die niet te horen zijn op dit project, zoals de vooraf aangekondigde David Lynch, Mirwais, Trent Reznor en zijn geopperde 'vervanging' DeadMaus, maar ook de ontelbare andere optionele artiesten (inclusief de onmogelijk realiseerbare suggesties door fans). Jarre was vastbesloten over de huidige selectie van 30 namen voor "Electronica".
En ik denk dat dit geresulteerd heeft in een zeer goed uitgebalanceerde en hoogstaande verzameling van artiesten gerelateerd aan elektronische muziek. De gevariëerde selectie van legendarisch en beroemde, tot relatief onbekende namen, had niet beter de historie en huidige status van elektronische muziek weer kunnen geven.

Voorlopig blijft het nog wel een groot vraagstuk of de samenwerkingen met Pete Townshend, "Travelator - part 1" en "Travelator - part 3" ooit het licht gaan zien.

Terwijl Jean Michel Jarre-fans van over de hele wereld zich voorbereiden op de komende concerten, dromen we stiekem van "Electronica 3".Wat niet geheel onrealistisch is, want het samenwerkingen gaan ondertussen gewoon door: Jarre werkte mee aan het nieuwe album van Christophe, en hij is in zijn studio gesignaleerd met niemand minder dan Damon Albarn, voor een nieuw project van Gorillaz.



Speciale dank aan Sony Music Nederland.

Bronnen:- Wikipedia;
- "Electronica 2" track stories: https://www.youtube.com/user/JeanMichelJarreVEVO

Foto's en afbeeldingen:- Bovenstaande foto's zijn afkomstig van de sociale media van Jean Michel Jarre en de meewerkende artiesten aan "Electronica 2 - The Heart of Noise", Google, en van printscreens van de trackstory-video's;
- Album- en single-artwork zijn auteursrechtelijk beschermd eigendom van Sony Music.


Deze Nederlandse versie van deze album-bespreking is exclusief gepubliceerd voor www.jeanmicheljarre.nl.
De Engelse vertaling van deze album-bespreking is hier te lezen


Lees hier mijn review van "Electronica 1 - The Time Machine".